top of page
Writer's pictureFather Branko

27th Sunday after Pentecost


GOSPEL READING: Luke 13:10-17

A Spirit of Infirmity

10 Now He was teaching in one of the synagogues on the Sabbath. 11 And behold, there was a woman who had a spirit of infirmity eighteen years, and was bent over and could in no way [a]raise herself up. 12 But when Jesus saw her, He called her to Him and said to her, “Woman, you are loosed from your infirmity.” 13 And He laid His hands on her, and immediately she was made straight, and glorified God.

14 But the ruler of the synagogue answered with indignation, because Jesus had healed on the Sabbath; and he said to the crowd, “There are six days on which men ought to work; therefore come and be healed on them, and not on the Sabbath day.”

15 The Lord then answered him and said, [b]“Hypocrite! Does not each one of you on the Sabbath loose his ox or donkey from the stall, and lead it away to water it? 16 So ought not this woman, being a daughter of Abraham, whom Satan has bound—think of it—for eighteen years, be loosed from this bond on the Sabbath?” 17 And when He said these things, all His adversaries were put to shame; and all the multitude rejoiced for all the glorious things that were done by Him.

***

ЕВАНГЕЛСКО ЧЕТИВО: Лука 13, 10-17

Исцелението на една осумнаесетгодишна болест во сабота

10. Во една од синагогите поучуваше Он во сабота. 11. И ете, дојде една жена која беше опседната од дух на немоќта осумнаесет години; таа беше згрбавена и никако не можеше да се исправи; 12. штом ја виде Исус, ја повика и ѝ рече: „Жено, се ослободуваш од болеста своја.” 13. И ги стави рацете Свои врз неа; и таа веднаш стана и Го славеше Бога. 14. А старешината на синагогата, негодувајќи што ја излекува Исус во сабота, одговори и му рече на народот: „Има шест дена во кои треба да се работи; тогаш доаѓајте и лекувајте се, а не во саботен ден!” 15. Но Господ му одговори и рече: „Лицемере, не го одврзува ли секој од вас својот вол, или осле, од јаслите во сабота и не го води ли да го напои? 16. А оваа ќерка Авраамова, што ја врзал сатаната еве веќе осумнаесет години, не требаше ли да се ослободи од тие врски во саботен ден?” 17. И кога го зборуваше ова, сите што беа против Него се засрамија; а целиот народ се радуваше за сите славни дела, извршени од Него.

***

"Whom Satan Bound."

The first message of this story is that the God who straightened out the back of this woman continues to make straight today the lives of those who are bent and warped by sin. The second message is found in the words with which Jesus described the illness of this woman: "…this woman, a daughter of Abraham whom Satan bound for eighteen years..." We see here that Jesus attributes this woman’s illness not to God but to Satan. We remember also St. Paul calling his chronic illness "a messenger of Satan." So often we associate the will of God with what is evil, with sickness and death. For example, when a man’s wife died, he said, "Well, I must accept it. It is the will of God." But the man was himself a doctor and for weeks he had been fighting for her life. Was he all the time fighting against the will of God? Of course not. Christ spent His life healing the sick. Never do we see Him inflicting illness on anyone. Death did not come into existence because God wanted it. Jesus Himself wept before the tomb of Lazarus. For this is the will of God for man; not graveyards, disease, and calamity, but health, happiness, and abounding vitality.

There are so many areas in life where we can cooperate with God to help make straight lives that have been bent by sin and suffering.

Prayer.

Lord, help us to come to You with our bent lives that You may make them straight again as You did the woman’s back in today’s Gospel lesson. For we know that neither a bent back nor a bent soul is Your will for man, but health and wholeness. And help us, dear Lord, as we go through life to help untangle and make straight the crooked things we meet:

Where there is hatred, to sow love;

Where there is injury, pardon;

Where there is discord, union;

Where there is despair, hope;

Where there is darkness, light;

Where there is sadness, joy.

Source: Fr. Anthony Coniaris – Gems from the Sunday Gospels in the Orthodox Church

***

„Која сатаната ја врзал“

Првата порака од ова четиво е дека Бог, Кој и` го испарави грбот на таа жена, продолжува и денес да им ги исправува животите на оние што се згрбавени и завиени во грев. Втората порака, пак, ја наоѓаме во зборовите, со кои Христос ја опиша болеста на оваа жена: „... оваа ќерка Авраамова, што ја врзал сатаната еве веќе осумнаесет години...“ Овде гледаме дека Исус болеста на оваа жена не Му ја припишува на Бога, туку на сатаната. Се сеќаваме, исто така, дека светиот апостол Павле својата хронична болест ја нарекува – порака од сатаната. Многу често ние волјата Божја ја поврзуваме со она што е зло, со болест и смрт. На пример, кога на некој човек му умрела жената, тој рекол: „Добро, морам да го прифатам тоа. Тоа е волјата Божја.“ Но, тој човек, кој самиот бил лекар, со недели се борел за нејзиниот живот. Зарем целото тоа време се борел против волјата Божја? Се разбира – не. Христос го поминал Својот живот лекувајќи ги болните. Никогаш не Го видовме Него да му нанесе болест на некого. Самиот Христос плачеше пред гробот на Лазара. Зашто, ова е волјата Божја за секој човек: не гробишта, болести и несреќи, туку здравје, среќа и изобилен живот.

Има многу области во животот, каде можеме да Му бидеме соработници на Бога и да помогнеме да се исправат многу животи, кои се згрбавени поради гревот и страдањето.

Молитва

Господи, помогни ни да дојдеме кај Тебе со своите згрбавени животи, за да ги исправиш пак, како што го исправи грбот на жената во денешното евангелско четиво. Зашто, ние знаеме дека – ниту свиткан грб ниту свиткана душа се Твоја волја за човекот, туку здравје и исцеление. И, помогни ни, мил Господи, одејќи низ животот, да ги разврземе и да ги исправиме кривините на кои наидуваме:

Каде што има омраза, да посееме љубов;

Каде што има повреда - исцеление;

Каде што има неслога - слога;

Каде што има очајание - надеж;

Каде што има темнина - светлина;

Каде што има тага -00 радост.

Извор: отец Антони Кониарис – “Бисери од неделните Евангелијаво Православната Црква“

Превел, прота-ст. Бранко Постолопвски

14 views0 comments

Recent Posts

See All

Commentaires


bottom of page