36th SUNDAY AFTER PENTECOST (SUNDAY OF ZACCHAEUS)
36-та НЕДЕЛА ПО ПЕДЕСЕТНИЦА (НЕДЕЛА НА ЗАКХЕЈ)
GOSPEL READING: Luke 19:1-10
Jesus Comes to Zacchaeus’ House
Then Jesus entered and passed through Jericho. 2 Now behold, there was a man named Zacchaeus who was a chief tax collector, and he was rich. 3 And he sought to see who Jesus was, but could not because of the crowd, for he was of short stature. 4 So he ran ahead and climbed up into a sycamore tree to see Him, for He was going to pass that way. 5 And when Jesus came to the place, He looked up [a]and saw him, and said to him, “Zacchaeus, [b]make haste and come down, for today I must stay at your house.” 6 So he [c]made haste and came down, and received Him joyfully. 7 But when they saw it, they all [d]complained, saying, “He has gone to be a guest with a man who is a sinner.”
8 Then Zacchaeus stood and said to the Lord, “Look, Lord, I give half of my goods to the poor; and if I have taken anything from anyone by false accusation, I restore fourfold.”
9 And Jesus said to him, “Today salvation has come to this house, because he also is a son of Abraham; 10 for the Son of Man has come to seek and to save that which was lost.”
***
ЕВАНГЕЛСКО ЧЕТИВО: Лука 19, 1-10
Закхеј
1. Потоа влезе Исус во Ерихон и минуваше низ него. 2. И ете, некој човек по име Закхеј, кој беше началник на митниците, и беше богат, 3. сакаше да Го види Исуса, Кој е Он, но не можеше од народот, оти беше низок. 4. Затоа истрча напред и се качи на една смоква за да Го види, бидејќи покрај неа требаше да мине. 5. Исус, пак, кога дојде на тоа место, погледна угоре, го виде и му рече: „Закхеј, слези побргу, зашто денес треба да бидам во твојот дом.” 6. И тој веднаш слезе и Го прими со радост. 7. И сите, кога го видоа тоа, негодуваа и рекоа: „Отиде во куќата на грешен човек.” 8. А Закхеј застана и Му рече на Господа: „Господи, еве половината од својот имот ќе го дадам на сиромаси; и ако сум зел од некого нешто несправедливо, четворно ќе го вратам.” 9. А Исус му рече: „Денес дојде спасението на овој дом, зашто и тој е син Авраамов. 10. Оти, Синот Човечки дојде да го побара и спаси загубеното.”
***
A Man Up a Tree
The Gospel lesson today describes an encounter in the life of Zacchaeus that changed the whole direction of his life. It was the day he met Jesus of Nazareth face to face. The whole Gospel is contained in that encounter, for it made Zacchaeus a new and redeemed man. Tradition tells us that he later became Bishop of Caesarea.
One day Jesus was passing through Jericho. Zacchaeus, the chief tax collector, sought to see who Jesus was, but could not because of the crowd and the shortness of his stature. Anyone else would have given up then and there, but not Zacchaeus. So eager was he to see Jesus that he climbed a tree to get to see Him.
Like Zacchaeus, we today will never see Jesus if we remain on the level we are. There are too many persons and things standing in our way. We must climb higher. Fortunately there are trees we too can climb to help us see Jesus.
There is the tree of prayer. Prayer is speaking with Jesus just as really and truly as Zacchaeus did. If we are to see Jesus, to make His presence a reality in our lives, we must climb the tree of prayer daily.
Another way we can see Jesus is through the Bible and the liturgy. God speaks to us today through the Bible which is His personal letter to us. Through the liturgy, He comes to make His home in us through Holy Communion.
Another tree we must climb in order to see Jesus today is the tree of repentance and restitution. "Blessed are the pure in heart," said Jesus, "for they shall see God." The heart must be cleansed of sin; it must be made pure by a sincere sorrow for our sins and by a determined turning away from them before we can see God. Zacchaeus climbed this tree of repentance. And after he was forgiven by Jesus he made restitution: "Behold, Lord ... if I have defrauded anyone of anything, I restore it fourfold." After repentance comes restitution — an honest attempt to undo the damage we have done with our sins. Repentance without restitution is like saying, "I stole a watch but I've been forgiven by God so now I can keep it."
The last way we can take to see Jesus is the way of service. Zacchaeus climbed this tree of service. "Behold, Lord … the half of my goods I give to the poor ..." After he restored fourfold what was not his, he gave half of what he owned to help the poor. We remember the words of our Lord, "I was hungry and you gave me food; I was thirsty and you gave me drink … what you did to one of the least of these my brethren you did to me." On the branches of the tree of service we will always meet and serve Christ in the persons of those to whom we minister.
We do not need to climb a sycamore tree to see Jesus today. There are other trees we can climb: the trees of prayer, the Bible, the liturgy, repentance, restitution, and service. From these trees not only shall we see Jesus but He will also see us as He saw Zacchaeus. And He will say to us as He said to him: "Make haste and come down, for today I must stay at your house" — in your heart, in your mind, in your soul.
Prayer
Come, Lord Jesus, as You came to Zacchaeus. We too seek You, for we are restless for the peace, the wholeness, the salvation which only You can bring. We hear your knock on the door of our souls. We open to invite You to come in. Fill us with your loving Presence. May we too hear from your lips those precious words, "Today salvation has come to this house."
*Excerpt from the book: "Gems from the Sunday and Feasts Gospels", by Father Anthony M. Coniaris
***
ЕВАНГЕЛСКА ПОРАКА:
Човек, качен на дрво
Денешното евангелско четиво раскажува за настан од животот на Закхеј што го смени целосно правецот на неговиот живот. Тоа беше денот кога тој лице в лице се сретна со Исус од Назарет. Целото евангелско четиво е содржано на таа средба, зашто таа го направи Закхеј обновен и искупен (од гревот) човек. Преданието ни кажува дека подоцна тој станал епископ на Кесарија.
Еден ден Исус минуваше низ Ерихон. Закхеј, началникот на цариниците, сакаше да Го види Исуса, но не можеше поради толпата и затоа што беше низок. Секој би се откажал во тој момент, но не и Закхеј. Имаше толкава желба да Го види Исуса, такашто се качи на дрво.
Како и Закхеј, и ние денес нема никогаш да Го видиме Исуса, ако си останеме на истото ниво на кое сме. Но, има премногу личности и нешта што ни стојат на патот. Мораме да се искачиме повисоко. За среќа, постојат „дрва“ на кои можеме да се искачиме и да Го видиме Исуса.
Молитвата е едно од тие. Молитвата е разговор со Исус, на начин како што стварно и вистински постапи Закхеј. Ако би сакале да Го видиме Него, а Неговото присуство да биде стварност во нашиот живот, секојдневно мораме да се искачуваме на тоа „дрво“, а тоа е – молитвата.
Други начини, на кои можеме да Го видиме Исуса се – Библијата и Литургијата. Бог ни говори денес преку Библијата, што е Негово писмо лично до нас. Преку Литургијата, пак, Он доаѓа да се всели во нас преку Светата Причест.
Други „дрва“ на кои можеме да се искачиме и да Го видиме Исуса денес се – покајанието и надоместот, односно враќањето на долгот. „Блажени се чистите по срце, зашто тие ќе Го видат Бога“, вели Исус. Срцето мора да биде очистено од грев; тоа мора да биде очистено преку искрено жалење за нашите гревови и цврста решеност да се одвратиме од нив пред да Го видиме Бога. Закхеј се искачи на тоа „дрво“ на покајанието. Па, откако му беше простено од Исуса, тој го врати долгот, велејќи:„Господи, еве половината од својот имот ќе го дадам на сиромаси; и ако сум зел од некого нешто несправедливо, четворно ќе го вратам.” По покајанието доаѓа надоместот – враќањето на долгот, односно искрената намера да ја поправиме штетата што сме ја направиле со нашите гревови. Покајанието без надомест на долгот е исто како – кога би рекле: „Ти го украдов часовникот, но Бог ми прости, такашто сега ќе си го чувам.“
Последниот начин што можеме да го употтребиме и да Го видиме Исуса е – служењето. Закхеј се искачи на тоа „дрво“, односно – служењето. „Господи, еве половината од својот имот ќе го дадам на сиромаси...“ Тој, откако четворно врати тоа што не беше негово, половина од она што поседуваше им го даде на сиромасите. Си спомнуваме за зборовите на нашиот Господ: „Гладен бев и Ме нахранивте; жеден бев и ми дадовте да пијам... она што им го направивте на овие Мои најмали браќа, Мене ми го направивте.“ На гранките на “дрвото“ на служењето, секогаш ќе Го познаеме и ќе Му служиме на Христа, односно служејќи им на ближните.
Денес не треба да се искачуваме на смоква да Го видиме Исуса. Има други дрва на кои можеме да се искачиме, а тоа се: молитвата, Библијата, литургијата, покајанието, надоместот – враќањето на долгот и служењето. Од овие „дрва“, не само што ќе Го видиме Исуса, но и Он ќе нè види нас, како што го виде и Закхеја. А, Он ќе ни рече и нам, како што му рече на Закхеја: „Слези побргу, зашто денес треба да бидам во твојот дом” – во твоето срце, во твојот ум, во твојата душа.
*Преземено од книгата: „Бисери од неделните и празничните Евангелија“, од отец Антони Кониарис
Comments